هر کس همانی می شود که باید بشود، چه "علف" باشی، چه "خرما"، نباید برایت فرق داشته باشد. مهم این است که دانه ی وجودت شکافته شود.
در پیکره ی امت، هر کس نقشی دارد.
"نقش" تو چیست؟ مهم ترین مسئله زندگی تو این است که به این سوال جواب دهی.
جایگاه و رتبه و شغل نیست که اندازه ات را معلوم می کند، مهم شکُفتَنت در همان جایی است که باید بشکُفی.
قرار است کجا باشی؟ همان جا باش و درست کارت را انجام بده
سوره عبس:
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ۲۵
که ما آب را به صورت بارشى فرو ریختیم
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ۲۶
آنگاه زمین را با شکافتنى [لازم] شکافتیم
فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ۲۷
پس در آن دانه رویانیدیم
وَعِنَبًا وَقَضْبًا ۲۸
و انگور و سبزى
وَزَیْتُونًا وَنَخْلًا ۲۹
و زیتون و درخت خرما
وَحَدَائِقَ غُلْبًا ۳۰
و باغهاى انبوه
وَفَاکِهَةً وَأَبًّا ۳۱
و میوه و چراگاه
مَتَاعًا لَکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ ۳۲
[تا وسیله] استفاده شما و دامهایتان باشد.
درباره این سایت